Gerçek Bir İtalyan Lezzeti

Hayatımıza giriş tarihi kesin bilinmemekle birlikte M.Ö. 2500 yılından bugüne, fakir beslenmesi için üretilen ekmek benzeri yiyecek; yaklaşık 250 yıl önce Napolili fırıncılar tarafından da geliştirilerek günümüze pizza adıyla gelip, YOKSULLUKTAN DOĞAN DAMAK ZENGİNLİĞİ olarak yerleşiyor.

MARGHERITA PİZZA, bu isim, 1889 yılında Kral Umberto ve Kraliçe Margherita di Savoia’nın, kulaklarına çok sık çalınan, zaman zaman saray mutfağından gelen güzel kokulu pizzayı iyi bir elden yemek istemeleri ve bu konuda üstat Raffaele es Posita’yı saraya getirtmeleri ile oluşmuş. Mozarella, domates ve fesleğen üçlüsü ile hazırlanan (o ana kadar ismi olmayan) ve İtalya bayrağı renklerinin buluştuğu bu pizzaya Kraliçenin ismini vermiş Raffaele.

Cahit Özlü ise, bu gelişmişliğin içine ayakkabı sektöründe hem kendi markasını (ROBERTO LENZI) yaratan, hem de bilinen Türk markalarına üretim yapan bir iş adamı. Ta ki eşi Nilgün Hanım ile İtalya’ya modayı inceleme gezilerine gidip orada da pizza ile kaynaşması, zaman içinde İtalyanca’yı da ilerletmesi ve ihracata yönelmesi ile başladı pizza tutkusu.

Önce kendilerini “artık emekliliğimizi yaşayacağız, Bodrum’a yerleşeceğiz” diye kandırdılar. Başta kendileri olmak üzere kimse inanmadı. Bütün yaz Bodrum’u yaşadılar. Tatil, çevrelerini incelemelerine yaradı tabii ve olanları gördüler. İnsanlar güzel olan şeyleri yiyorlardı.

Evde yaptıkları amatörce çalışmalar, aldıkları birkaç eğitim programlarının üstüne bir de ustalık eğitimi almak için pizzanın anavatanı Napoli’ye gittiler. Burada dostları ENZO BROCCOLI’nin  yardımıyla Napoli’nin en iyi pizzacılarından PIZZERIA di NAPOLİ ve PIZZERIA di MATTEO’nun patronlarından uzunca bir dönem eğitim aldılar. ROMA ve NAPOLİ pizzası arasında ki un, su ve malzeme farkının ne derece önemli olduğunu, iyi bir taş fırının pizzaya nasıl bir değer kattığını bu ustalardan öğrendiler. Kısaca lezzet peşinde koşulan uzun yılların sonunda kuruldu Pizzeria Cè.